Hallo! Mam na imię Oliwia i jestem studentką 2. roku zarządzania w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Ostatnie miesiące spędziłam w innej rzeczywistości, a mianowicie na wymianie w Austrii w Graz.
Dlaczego zdecydowałam się na ten kraj? Czy jest dużo różnic kulturowych? Jak wygląda codzienne życie podczas Erasmusa? O tym z chęcią opowiem w dalszej części mojej historii.
Centrum miasta Graz
Źródło: https://www.graz.at/cms/beitrag/10366880/11038059/Der_Grazer_Hauptplatz.html
O tym, że w trakcie studiów pojadę na wymianę studencką wiedziałam na długo przed wybraniem kierunku studiów. Na temat tego dokąd się wybiorę, zmieniałam zdanie, jednak finalnie wybór padł na Wiedeń i była to jak dotąd najlepsza decyzja w moim życiu.
Nazywam się Justyna Kokosza i ukończyłam studia licencjackie na kierunku Ekonomii. Na trzecim roku, podczas zimowego semestru zdecydowałam się na wyjazd na Uniwersytet Wiedeński, by studiować tam International Bussines Administration.
Źródło: zbiór własny autora
Oglądając zdjęcia i słuchając opowieści znajomych, którzy wyjechali na Erasmusa, wiedziałam, że kiedyś ja też muszę pojechać! Oczywiście nie zawsze bywa kolorowo i czasem ma się gorsze chwile, jednak patrząc wstecz, zawsze będę z uśmiechem wspominać ten czas jako przygodę, dzięki której poznałam świetnych ludzi a także siebie.
Źródło: https://www.salzburg.info/de
Grüß Gott, Österreich!
Mnóstwo znajomych, którzy przeżyli swoją wymianę, zachęcali mnie od początku do wzięcia udziału w wymianie. Na początku nie byłem trochę pewny, no bo jak to tak studiować w innym języku, porozumiewać się na co dzień po angielsku. Jednak kiedy zobaczyłem, że ruszyły zapisy, sam zdecydowałem się wziąć udział. Na początku test językowy, którego się obawiałem, wybór uczelni i tutaj pojawiło się pierwsze zmartwienie. Moim celem numer 1 były Włochy, jednakże nie było już możliwości aplikować na półwysep Apeniński. Stąd też musiałem usiąść i pomyśleć. Jeśli nie Włochy, to gdzie powinienem się udać? I w ten oto sposób zdecydowałem się na Austrię – kraj, który zawsze pozostaje w cieniu Niemiec. Po otrzymaniu wyników uświadomiłem sobie, że przecież nie potrafię powiedzieć nawet słowa po niemiecku.
Steyr.
Źródło: http://www.tiscover.com/at/kierunek-wyjazd/steyr
CEEPUS? Wiedeń? Kiedy?
Dokładnie tymi pytaniami rozpoczęła się moja przygoda z wymianą zagraniczną. Ale po kolei.
Od początku studiów zakładałam, by spróbować dostać się na wymianę zagraniczną. Jednak rekrutacja na większość programów zagranicznych rozpoczyna się już rok wcześniej, co dla osoby takiej jak ja, tzn. „wszystko-na-ostatnią-chwilę” jest nie lada wyzwaniem. Zaplanować coś na rok do przodu! Oczywiście terminy rekrutacji Erasmusa przeminęły, ja pogrążona w rozpaczy egzystowałam z myślą, że skończę studia licencjackie bez wymiany w życiorysie.
Panorama Innsbrucka
Wiedeński Uniwersytet Ekonomii i Biznesu
Jedna z najlepszych uczelni w Europie! Od września 2013r. przeniesiona na nowy, nowocześnie wyposażony kampus. Może pochwalić się dobrze wykwalifikowaną kadrą wykładowczą oraz wysokim standardem nauki. Wszystko czego potrzeba do nauki znajduje się na kampusie- biblioteki, sale komputerowe, ksera, a nawet mini supermarket. Dodatkowo sam Wiedeń jest miastem bogatym w rozrywki kulturalne.
.
Erasmus w Wiedniu
Sacherltorte
„Już mi się humor poprawił, a co mnie cieszy w tym mieście? – Idę i spaceruję sobie ot tak po prostu (miasto jest strasznie duże), przechodzę przez ulicę, wchodzę na chodnik, patrzę w dół i myślę: ale wypaśna ścieżka na jazdę na rolkach; chodniki szerokie prawie jak dwukierunkowe albo i szersze. Czekam na wiosnę!”
Tak wyglądała moja relacja z drugiego dnia pobytu w stolicy Austrii. Czemu na początku źle? Bo ciągle pod górkę w Krakowie, a i potem Wiedeń też nie ułatwiał. Najpierw problemy z rekrutacją, ponoć zagubionymi dokumentami, cała ścieżka przez wykładowców i przeprawa przez dziekana(t). A w Wiedniu: ciągle czegoś brakuje, ciągle coś nie tak. ESNowy Buddy zawiódł na całej linii (dopiero po jakimś miesiącu mojego bycia tam, chciał się umówić na kawę, a wtedy na kawę już miałam z kim chodzić, a przed wyjazdem i na początku pobytu, naprawdę pomoc kogoś z tamtej uczelni była prawie niezbędna – ale jak się okazało, dałam radę i bez niej. Strasznie byłam już zmęczona, zniechęcona, a i jeszcze szaro, brzydko i deszcz pada…