… a właściwie planowałam tam polecieć. Jednak, nie wdając się w szczegóły, trafiła mi się Słowenia – kraj, w którym przed moim Erasmusem byłam tylko raz, w drodze do Chorwacji, i które kojarzyłam wcześniej zaledwie z ładnymi, zielonymi krajobrazami, drogą autostradą i Planicą.
Rzeczona Planica, jedno z piękniejszych miejsc, jakie miałam okazję odwiedzić
Źródło: zbiór własny autorki
O programie ERASMUS+ usłyszałem jeszcze będąc w gimnazjum i od tamtego momentu miałem w głowie myśl, że chciałbym sam tego doświadczyć. Zawsze chciałem pojechać do Hiszpanii, jednak przeglądając ofertę uczelni partnerskiej zdałem sobie sprawę, że bez hiszpańskiego będzie to niemożliwe. W związku z tym na studiach inżynierskich wybrałem Porto w Portugalii i tej decyzji nie żałuję. Zaczynając studia magisterskie widziałem, że chciałbym pojechać po raz kolejny na wymianę i znowu pomyślałem o Hiszpanii. Tym razem w ofercie mojej uczelni znalazła się hiszpańska uczelnia, która oferowała zajęcia w języku hiszpańskim i tak oto znalazłem się w Tarragonie!
Punta del Miracle
Źródło: zbiór własny autora
“No man will be without a homeland, as long as Salonica exists” – Nikephoros Choumnos
Saloniki nie były moim wymarzonym wyborem na Erasmusa. Na początku. Przyznam się bez bicia – przed zapoznaniem się z ofertą uczelni partnerskich, nawet nie wiedziałam, że istnieją. Tym, na czym najbardziej mi zależało przy wyborze miasta, było jego położenie – nad morzem oraz w cieplejszym i bardziej słonecznym zakątku Europy. To niepozorne miasto w północno-wschodniej Grecji okazało się jednak czymś znacznie więcej – spełnieniem marzeń, o których istnieniu nawet nie wiedziałam.
Zachód słońca z Ano Poli, Thessaloniki,
Źródło: zbiór własny autora
Na jednym z największych grudniowych wydarzeń organizowanych przez ESN Milano-Bicocca usłyszałam pytanie od zaprzyjaźnionego Włocha: no i jak, Erasmus zmienił twoje życie? W ciągu sekundy przed oczami stanęły mi wydarzenia z ostatnich trzech miesięcy. Po tym filmie w mojej głowie odpowiedź nie mogła brzmieć inaczej niż: tak!
Galleria Vittorio Emmanuele II
Źródło: zbiór własny autora
Cześć! Nazywam się Danusia Gruszka i w kwietniu zeszłego roku miałam okazję przejść przez scenę Van Andel Arena w Grand Rapids w stanie Michigan, spełniając swój “American Dream” i odbierając z rąk Prezydenta Grand Valley State University dyplom ukończenia studiów licencjackich w dziedzinie stosunków międzynarodowych na amerykańskiej uczelni. Jak udało mi się przy tym odwiedzić 24 stany, stolicę USA, 3 nowe kraje i poznać niezliczoną ilość wspaniałych ludzi? To łatwiejsze niż myślicie.
Zdjęcie w todze i birecie na Blue Bridge – jednym z najbardziej rozpoznawalnych miejsc w Grand Rapids
Źródło: zbiór własny autorki
Jestem studentką piątego roku prawa na Uniwersytecie Jagiellońskim. Moja przygoda z zagranicznymi wymianami rozpoczęła się już na trzecim roku studiów. Jednakże to na czwartym roku (rok akademicki 2018/19) podjęłam decyzję o aplikowaniu na stypendium SEMP w ramach programu Erasmus + do Szwajcarii, na Uniwersytet w Lucernie. Moja decyzja dotycząca wyboru miejsca była zdeterminowana głównie faktem, iż posługuję się językiem niemieckim biegle i chciałam wyjechać do jednego z niemieckich kantonów Szwajcarii. Udało mi się ten plan zrealizować i do 1 lutego 2019 do 3 lipca 2019 byłam studentką UNILU (University of Lucerne) i przeżyłam jedną z najlepszych wymian zagranicznych mojego życia!
Lucerna
Źródło: zbiór własny autora
Semestr letni (od 6 marca do 5 sierpnia 2019) spędziłem w Goethe-Universität we Frankfurcie nad Menem. W chwili wyjazdu ukończyłem 3 semestr Gospodarki przestrzennej na Uniwersytecie Ekonomicznym w Krakowie.
Źródło: Zbiór własny autora
Już kończąc swojego pierwszego Erasmusa w Almerii wiedziałam, że muszę jeszcze raz wrócić do Hiszpanii i kolejny raz przeżyć podobną przygodę. W Almerii spędziłam najlepsze pół roku mojego życia i nie mogłam się pogodzić z powrotem do kraju. Aplikując na studia magisterskie wiedziałam, że poniekąd robię to po to, by kolejny raz móc zamieszkać przy plaży, prowadzić najlepsze studenckie życie i studiować po hiszpańsku. W końcu „ONCE ERASMUS ALWAYS ERASMUS.”
Punkt widokowy w Cartagenie
Źródło: Zbiór własny autora
Źródło: zbiór własny autora
Od zawsze wiedziałam, że nie wyjadę na wymianę zagraniczną. Nie chciałam, uważałam, że to nie dla mnie. Nie ma co się męczyć.
Nadal nie wiem jak to się stało, że pewna osóbka namówiła mnie na wspólny wyjazd do Hiszpanii, a tym bardziej nie rozumiem jak ostatecznie znalazłam się w Kolonii i spędziłam tak kilka wspaniałych miesięcy (styczeń – czerwiec 2019, Cologne Business School). Czytaj dalej
Semestr letni 2019/2020 spędziłam na północy Włoch. W Bergamo – małym miasteczku u podnóża Alp, które większość kojarzy z lotniskiem o nazwie Mediolan-Bergamo. To miejsce niepozorne i nie rzucające się w oczy, a tak naprawdę będące klejnotem w koronie północnych Włoch. Nie dziwię się, że mieszkańcy nie muszą, a nawet nie chcą go reklamować. Wtedy przypływałyby tu hordy ludzi. A póki co można tam błogo wypoczywać i poczuć esencję Włoch bez tłumów turystów. I mieć pod ręką lotnisko, trzecie najbardziej uczęszczane we Włoszech, z którego mamy tanie loty po całej Europie – czego chcieć więcej?
Arlekin jest symbolem Bergamo
Źródło: zbiór własny autora